Stavoren-Hindeloopen, Friesland – 11 km
Langs de Friese kust van Stavoren naar Hindeloopen
Voor het eerst gaan we een wandeling doen waarbij we gebruik gaan maken van de trein. We rijden met de auto naar het station/perron van Hindeloopen en zetten de auto neer op de kleine parkeerplaats. Het perron ligt midden in de weilanden op ongeveer een kilometer van het pittoreske stadje Hindeloopen.
De trein doet er negen minuten over om van Hindeloopen naar Stavoren te rijden. Het terugwandelen over de dijk langs het IJsselmeer zal heel wat meer tijd in beslag nemen. In Stavoren lopen we het spoor over richting het industrieterrein. Met de dijk al in zicht is het niet moeilijk het pad te vinden dat overigens onderdeel uitmaakt van het Friese Kustpad.
Lentepracht
Als we op de dijk lopen hebben we links van ons het IJsselmeer en rechts de weilanden. Op de dijk zelf grazen schapen en de vele roomwitte lammetjes zoeken gauw moederschaap op als wij onze weg tussen de kudde’s door zoeken.
Madeliefjes en paardebloemen fleuren het groene gras op. Zelfs een enkele pinksterbloem voegt lila toe aan het kleurenpallet van de lente. Verderop bloeit fluitenkruid. We horen veel verschillende vogels zoals ganzen, zwanen, scholeksters, grutto’s, kieviten. Voor ons uit vliegt een gele kwikstaart en boven ons vliegt een zwerm kemphanen.
oorlogsherinnering
De dijk slingert voor ons uit richting Molkwerum. Daar pauzeren we even op een bankje en genieten van de glinstering van de zon in het water en de bootjes en schepen in de verte. De zon blijft achter een dun laagje wolken. Wel lekker eigenlijk, anders zou het best al wel warm zijn. De wind is stevig, een een groep zwanen komt er bij de start van hun vlucht maar moeilijk in op.
We komen langs een restant van een bunker welke in 1942/1943 door de Duitse bezetters is gebouwd om van daaruit dag en nacht bommenwerpers van de geallieerden te signaleren. Op 17 april 1945 werd Stavoren bevrijd en bliezen de Duitse soldaten het grootste deel van de bunker op.
sterke verhalen
We lopen nu langs het natuurgebied Bocht van Molkwar dat gedeeltelijk op het land en gedeeltelijk in het water ligt. Het is een gebied met riet en enkele zandbanken in het water. We zien daarop een hele groep aalscholvers. Wulpen proberen met hun kromme snavels een versnapering te vinden. Hier staat ook vogelhut De Swan, welke een bezoekje waard is. Vanuit de hut hebben we een goed uitzicht over het meer en de aanwezige vogels.
De kerktoren van Hindeloopen komt steeds dichterbij, het is een markant punt in de skyline van het elfstedenstadje. We passeren het voormalig dijkgraafhuis. De dijkgraaf hield vroeger toezicht op de werkers aan de dijk. Om de dijk goed te kunnen volgen gaan we de camping op en volgen het pad langs de dijk, totdat we, aan het einde van de camping weer over een hek klimmen. De tel ben ik inmiddels kwijt.
De dijk voegt zich hier om het dertiende eeuws stadje heen. De haven ligt vol met schepen van allerlei soort. Hier staat ook de leugenbank, een bank waar, zo zegt men, oude mannen hun sterke verhalen met elkaar uitwisselen. Als je de tijd hebt, maak dan een kleine wandeling door het stadje, het is meer dan de moeite waard.
We lopen Hindeloopen uit. Zorg ervoor dat je gelijk op het voetpad gaat lopen, wel zo veilig. Nu is het alleen nog rechtdoor naar de spoorlijn en het perron bij de hoge bomen waar we eerst onze door de zon opgewarmde auto luchten. De wandelschoenen met schapenpoep verdwijnen in een doos in de kofferbak.
informatie
Je kunt de wandeling zowel bij het treinstation in Stavoren als in Hindeloopen beginnen en na afloop de trein terugnemen naar je startpunt. De route (en het hele Friese Kustpad, waar deze wandeling een deel van is) is het hele jaar door te lopen. Wel kan het in het najaar en de winter hard waaien en er is weinig beschutting. Vanwege de vele schapen op de dijk zijn grote delen verboden voor honden. De route is vrijwel geheel vlak maar er moeten vele hekken beklommen worden. Voor wie het hele Friese Kustpad wil lopen is er een handig boekje ‘Friese Kustpad’ ISBN 90-71068-31-5 verkrijgbaar met topografische kaarten, overnachtingsmogelijkheden en openbaar vervoer.
Het Friese Kustpad
Het Friese Kustpad is een lange-afstand-wandelpad (law 5-4) van 152 kilometer en loopt van Stavoren naar Lauwersoog. De route gaat vaak over de zeedijk maar vaak ook door het achterland en Friese dorpjes en stadjes.
De route loopt door en langs de plaatsen Hindeloopen, Workum, Ferwoude, Makkum, Harlingen, Oosterbierum, St. Jacobiparochie, Zwarte Haan, Ferwerd, Holwerd, Dokkum, Engwierum en Oostmahorn.
In Stavoren heeft het Friese Kustpad aansluiting op het Zuiderzeepad en in Lauwersoog op het Wad- en Wierdenpad naar Nieuweschans en op het Zevenwoudenpad naar Steenwijk. Het Friese Kustpad is onderdeel van het Noordzee Kustpad (law 5) wat met 725 kilometer het langst aaneengesloten wandelpad van Nederland is.
Bocht fan Molkwar
Halverwege de route passeren we natuurgebied Bocht fan Molkwar. Het bestaat uit schraalgrasland, rietvelden en zandplaten. Het is een belangrijk vogelgebied waar o.a. de Kemphaan voorkomt. het gebied is niet vrij toegankelijk, maar vanaf de dijk en vanuit de vogelhut goed te bekijken.
Zie ook de wandeling Bocht fan Molkwar.
Kemphaan
Kemphanen worden zo'n 30 cm lang. Het mannetje is donkerbruin/rood, het vrouwtje lichtbruin. In het voorjaar hebben de mannetjes een imposante opvallende baltskraag en kuif. Ze verzamelen zich op gemeenschappelijke baltsplaatsen en houden hier lange spectaculaire schijngevechten om de vrouwtjes te imponeren. De grootste mannetjes winnen meestal. Als geen van de mannetjes zich terugtrekt wordt er echt gevochten. De winnaar krijgt de meeste aandacht en kan nog tijdens de balts paren. Het onopvallende vrouwtje broedt vervolgens in een simpel kuilje op een schraal, vochtig grasland de eieren uit. De opvoeding van het kroost komt ook voornamelijk op haar rekening terwijl het mannetje meer de bescherming op zich neemt.
Tot halverwege de vorige eeuw kwam de Kemphaan in Friesland en Noord-Holland nog algemeen voor. Vooral door verdroging is het nu een zeldzame bedreigde weidevogel en staat hij op de rode lijst. Hoewel er bijna geen broedparen in Nederland meer zijn zien we in de winter nog wel grote aantallen (Scandinavische) kemphanen als trekvogel. De Nederlandse kemphaan overwintert in Afrika.
