Landgoed De Eese – Steenwijk – 7 km
Deze wandeling (7 km) sluit aan op Woldberg en De Eese (10 km)
het geluk van zondagswandelaars in het paars
Het is zoeken naar een parkeerplaats bij landgoed De Eese aan de Van Karnebeekweg, het startpunt van vandaag. Aan de voorkant van het huis is een brede strook gras langs de weg en daar heeft onze heilige koe geen bezwaar tegen. Het zou mogelijk gaan regenen maar nu schijnt het zonnetje lekker en we besluiten de paraplu in de auto te laten.
Om onze wandeling te beginnen lopen we een eindje terug, langs het grote huis aan de rechterkant, dat we tijdens wandeling Woldberg en De Eese al passeerden. Kijk op het kaartje om de aansluiting van de beide routes te zien.
op zoek naar de paarse heide
We lopen de rechte, lange laan in met aan weerszijden bomen in. In de wallen langs de laan is de groei van de wortels van bomen goed zichtbaar. We zien we ook vele gaten die, zo denken wij, gemaakt zijn door muizen.
Aan het einde lijkt het of het pad alleen naar het huis aan de rechterkant leidt. Wel loopt er, zo scheef weg, een smal pad met hoog gras het bos in. Het ziet er niet naar uit dat er veel gewandeld is over dit pad maar we gaan het proberen. Het wordt nu even zoeken. We nemen het eerste pad links en houden daarna rechts aan, daarna links en ja hoor, we komen bij een soort van hoofdpad waar kiezels de grootste drassigheid bestrijden.
We houden daar rechtsaan en komen al gauw bij een kruising waar we links tegengehouden worden door een houten hek. Privéterrein. We steken rechtover en komen in een lichter soort bos aan met meer gras en meer varens. Ik vind het altijd iets sprookjesachtig hebben om op een pad met aan weerszijden varens te lopen.
Na zo’n 100 meter, het pad is inmiddels een karrespoor, slaan we rechtsaf een bospad in. Ook dit wordt weer een karrespoor van gras. Bij de splitsing nemen we het pad aan de rechterhand en gaan bijna gelijk weer naar links. We willen naar de heide en denken in de verte een open gebied te zien.
Al snel komt de paarse gloed in zicht, want de heide bloeit momenteel volop. Voor het heideveld slaan we rechts af en slingeren langs de rand van het bos de heide over. Er staan hier veel eikenbomen en de eikels vallen links en rechts van ons op de grond zonder ons te raken. Prachtig, die paarse kleur van de heide, de lucht, een den die solitair mooi staat te zijn. Als er dan ook nog een smal paadje door de heide zelf loopt, moeten we bijna balancerend de heide over. Helaas, veel te snel, zijn we er doorheen. We lopen rechtdoor en slaan dan linksaf. Van heide en bos gaan we nu over naar een lange, rechte weg, die tussen weilanden doorloopt. Variatie te over dus.
zondagswandelaars
Inmiddels betrekt de lucht, de wind haalt aan en de temperatuur zakt een aantal graden. Toch nog regen? We passeren een aantal huizen en bij de eerste kruising op deze rechte weg, slaan we links af het bos weer in. Vóór het grasveld gaan we ook links en slaan dan bij de eerste kruising rechtsaf. We blijven nu het hoofdspoor volgen langs het weiland. Aan het einde van het weiland is een kruising, wij gaan hier links. Dit is bekend terrein voor ons, hier zijn we weleens eerder geweest tijdens een zondagmiddagwandelingetje met familie.
We lopen steeds rechtdoor totdat we bij een T-splitsing komen. Hier moeten we linksaf om weer bij ons beginpunt uit te komen. Als we bijna bij de verharde weg komen waar we rechtsaf gaan, begint het zachtjes te regenen. Dus toch! Maar we zijn er bijna. We komen vlakbij de auto uit. Als je de wandeling wilt combineren met wandeling I in dit gebied, dan steek je hier de weg over, naar de ‘rode’ oprijlaan van het landhuis. We hebben vandaag geluk want zodra we in de auto zitten, begint het stevig te regenen en het is het begin van zo’n anderhalve dag regen. Het geluk van zondagswandelaars...
informatie Woldberg en De Eese
De Woldberg en landgoed De Eese zijn, op een aantal stukken na, vrij te bewandelen. Er is een grote variatie aan wandel- en fietspaden. Wij zijn onze wandeling gestart vlakbij Steenwijk maar er lopen diverse wandelroute's door het gebied die met gekleurde paaltjes uitgezet zijn. Hier en daar staat een bankje en er zijn enkele picknickplaatsen. Natuurgebied De Woldberg wordt beheerd door Staatsbosbeheer en landgoed De Eese wordt bestierd door de eigenaren zelf.
geschiedenis Woldberg en De Eese
In dit gebied liggen nog zwerfkeien uit de laatste ijstijd. Die zwerfkeien waren vroeger o.a. een ontmoetingsplaats voor rechtspraak. Het gebied werd duizenden jaren geleden al bewoond. Hiervan getuigen de grafheuvels die in het gebied liggen. De acht grafheuvels, nu begroeid met heide, herbergden de doden die zittend of hurkend met gebruiksvoorwerpen werden begraven. De Woldberg met zijn dertig meter hoogte, is een uitloper van een stuwwal die begint ten noorden van Havelte. Jarenlang heeft hier een brandtoren gestaan. Deze uitkijktoren was met name bedoeld om bij brand te kunnen zien waar deze zich bevond. Plannen om een nieuwe uitkijktoren te bouwen zijn al weer actueel. Het uitzicht zal fenomenaal zijn, zoals een proef met een hoogtekraan al uitwees.
landgoed De Eese
Dit landgoed is ontstaan in de Middeleeuwen als leengoed en werd bewoond door Hendrik van Eese. Deze edelman gebruikte het gebied als jachtterein. Een deel van het woeste terrein werd gebruikt als landbouwgrond. In de 15e eeuw had dit landgoed een eigen status als 'heerlijkheid' wat o.a. betekende dat er eigen wetten golden. In één van de tuinen van het landgoed, de galgentuin, werd recht gesproken en het bijbehorende vonnis uitgevoerd. In 1923 kwam het landgoed in bezit van de familie Van Karnebeek, een toenmalige minister. Om de kosten van het landgoed te kunnen betalen wordt op een deel van het land moderne landbouw toegepast.
kevers
Er bestaan zo'n 300.000 soorten kevers op de wereld, in Nederland vinden we daar een slordige 4.000 van terug. De gewone mestkever leeft ook in bossen. Met hun grote poten maken ze van mest, ballen die ze vervolgens voortrollen naar de plaats van bestemming. Een paartje graaft samen een diepe tunnel waarin de mestbal geplaatst wordt. In de mestbal wordt een eitje gelegd zodat de larve voldoende voedsel heeft om te overwinteren. Aan het einde van de zomer verpopt de larve in een kever om vervolgens in het voorjaar hun weg naar de wijde wereld te graven. De mestkever wordt zo'n 2,5 cm lang en heeft een prachtig glanzend schild dat soms een blauwachtige gloed over zich heeft.
